วันอังคารที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2557

AEC กับ SME ไทย ตอนที่ 2 แต่ละประเทศเตรียมตัวกันอย่างไร (กลุ่มอาเซียนเดิม)


วันนี้ขอเจาะในรายประเทศของแต่ละอาเซียนว่าแต่ละประเทศเตรียมตัวกันอย่างไรและมีจุดแข็งอะไรบ้างนะครับ
สิงคโปร์
เป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจชั้นนำของอาเซ๊ยน แม้ขนาดประเทศจะเล็กมาก เป็นประเทศเทรดดิ้งโดยธรรมชาติ มีศักยภาพในการค้าระหว่างประเทศเนื่องจากเป็นศูนย์กลางการเดินเรือ ลอจิสติกส์ และการบริการทางการเงินที่ครบวงจร ผมได้เคยคุยกับชาวสิงคโปร์ได้พบว่าประเทศเค้ามีความพร้อมในเรื่อง AEC และเตรียมตัวมานานมากแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการ จัดหารสินค้า (Sourcing) บริการทางการเงิน (Financial Service) และการบริหารโลจิสติกส์ (Logistics) และจะขอเป็นศูนย์กลางจากการค้าเชื่อมต่อกับคนนอกอาเซียนอีกด้วย
มาเลเซีย
ก็เป็นอีกเสือที่ขยับตัวได้น่ากลัวมาก มาเลเซียนั้นเคยเป็นคู่แข่งที่สำคัญทางเศรษฐกิจกับไทย แต่ตอนนี้เริ่มห่างกันมากขึ้นเรื่อยๆ เนื่องจากแผนการพัฒนาของมาเลเซียนั้นชัดเจนเป็นขั้นตอนและทำอย่างต่อเนื่อง มากกว่าไทย มาเลเซียมีกลยุทธ์ที่ต้องการจะเน้นเฉพาะด้าน ก่อนหน้านี้มาเลเซียเคยปลูกยางพาราแข่งกับไทย แต่เมื่อสิบกว่าปีก่อน โค่นต้นยางพาราทิ้งและปลูกปาล์มน้ำมันแทน จนตอนนี้กลายเป็นผู้นำด้านปาล์มน้ำมันของโลก นอกจากนี้มาเลเซียยังอาศัยความเป็นประเทศมุสลิมประกาศตัวว่าจะเป็นเบอร์ หนึ่งด้านอาหารฮาลาลโดยเฉพาะ vision คือถ้าทั่วโลกต้องการอาหารฮาลาลต้องมาหาที่มาเลเซียเท่านั้น
อินโดนีเซีย
เป็นประเทศที่มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่ที่สุดในอาเซ๊ยน และเป็นหนึ่งในประเทศที่คนทั่วโลกจับตามากที่สุด เนื่องจากมีทั้งพื้นที่กว้างขวาง จำนวนประชากรและทรัพยากรมากมายมหาศาล ไม่ว่าจะเป็นป่าไม้ ผลไม้ และที่สำคัญคือน้ำมัน อินโดนีเซียเป็นหนึ่งในกลุ่มสมาชิกค้าน้ำมัน หรือ OPEC นั่นเอง เศรษฐกิจหลักของอินโดนีเซียพึ่งพาการส่งออกสินค้าเหล่านี้ แต่เมื่อมองเข้าไปลึกๆ แล้วอินโดนีเซ๊ยยังขาดศักยภาพหลายๆ ด้านที่จำเป็นแม้ตัวเองจะมีทรัพยากรอยู่ในมือล้นเหลือ ไม่ว่าจะเป็นการพัฒนาการผลิตอาหารที่ไม่ถูกใจและไม่เพียงพอต่อความต้องการใน ประเทศ อินโดนีเซียนั้นเน้นไปที่การส่งออกสินค้าที่เป็นกลุ่มเกษตรและเกษตรแปรรูป
ฟิลิปปินส์
ถือว่าอยู่ไกลจากกลุ่มเพื่อนที่สุด ภูมิประเทศเป็นเกาะ และเป็นประเทศเดียวที่นับถือศาสนาคริสต์มากที่สุด ประเทศฟิลิปปินส์ค่อนข้างจะมีวัฒนธรรมออกไปทางตะวันตก ประชากรในประเทศพูดภาษาอังกฤษและสเปนได้ค่อนข้างดี ประเทศนี้เป็นแหล่งส่งแรงงานไปทำงานต่างประเทศและส่งเงินกลับมาให้ครอบครัว ส่วนโครงสร้างธุรกิจของฟิลิปปินส์นั้นเน้นเรื่องการบริการโดยมีภาษาอังกฤษ เป็นพื้นฐานไม่ว่าจะเป็นการบริการคอลเซ็นเตอร์ระดับโลก ที่รับงานมาจากบริษัทระดับโลกที่อยู่ในอเมริกา (เหมือนอินเดีย) นอกจากนี้ยังมีการบริการด้านการแพทย์และพยาบาลอีก คาดว่าเมื่อเปิด AEC แล้วแรงงานด้านนี้จะเข้ามาทำงานในหลายประเทศอีกด้วย
บรูไน
เป็นประเทศที่มีขนาดเล็กที่สุดในอาเซ๊ยน ประชากรน้อยที่สุด แต่รายได้ต่อหัวมากที่สุด เนื่องจากมีแหล่งน้ำมันที่มีอยู่มาก ประชากรแทบไม่ต้องทำงานเพราะมีรัฐช่วยสนับสนุนอยู่แล้ว ถือว่าเป็นประเทศที่น่าสนใจมากๆ แต่เนื่องด้วยจำนวนประชากรมีน้อย ประเทศบรูไนจึงไม่ค่อยได้รับความสนใจจากหลายประเทศมากเท่าที่ควร แต่ในมุมกลับกัน ผมคิดว่าประเทศนี้หากทำตลาดดี เราก็จะได้ตลาดไปครอบครองได้เนื่องจากคู่แข่งมีไม่มาก
ในตอนหน้าจะมาเล่าต่อเกี่ยวกับกลุ่มประเทศที่เหลือรวมถึงประเทศไทยครับ
‪#‎KAL‬ ‪#‎YESCLUB‬
‪#‎ส่งออก‬ ‪#‎เทรดดิ้ง‬ ‪#‎การค้าระหว่างประเทศ‬ ‪#‎ออนไลน์‬ ‪#‎หอการค้า‬ ‪#‎นำเข้าส่งออก‬ ‪#‎AEC‬

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น